เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 99 ลมหยุดฝนซา


จากนั้น เมื่อเด็กสี่คนอาบน้ำเสร็จแล้วก็ทยอยกันเดินออกมา พวกเขาไม่เพียงอาบน้ำแม้แต่เสื้อก็ซักเรียบร้อย แล้วก็ใส่ทั้งเสื้อเปียกๆอย่างนั้นออกมาด้วย


ฉินสือโอวรีบให้พวกเขาเข้าห้องน้ำไปถอดเสื้อออก แล้วโยนลงเครื่องซักผ้าซักและปั่นแห้ง จากนั้นก็ใช้เครื่องอบผ้าอบให้แห้ง ค่อยให้พวกเขาใส่


 “ดูสิ ผมนี่ดูแลเด็กไม่เป็นจริงๆ” ฉินสือโอวพูดอย่างจนปัญญา
