ชีจินมีรอยยิ้มในดวงตา "ได้"
เธอถือซุปเดินกลับเข้าห้องผู้ป่วย
ฟู่เหอเยินโกรธจนแทบจะกลอกตาขึ้นไปบนฟ้า
เมื่อฝูซิ่วหยวนเห็นชีจินมา ใบหน้าที่เย็นชาก็พลันสว่างขึ้น และนั่งลงบนเตียงผู้ป่วยอย่างสงบ
ชีจินเห็นฝูซิ่วหยวนแล้วน้ำเสียงก็สดใสขึ้นมาก "ฉันเอาซุปมาให้คุณดื่มค่ะ"
"ดี" ฝูซิ่วหยวนเสียงแหบพร่าเล็กน้อย น้ำเสียงสูงขึ้น "ดื่มซุปเสร็จแล้ว เราไปทานอาหารเย็นด้วยกันนะ"