บทที่ 154 นั่นเป็นเพราะความสามารถของเธอเอง

แต่ก่อนเขาไม่เคยสนใจกั๋วซื่อเจีย จึงไม่รู้ว่าเธอทำอะไรในแต่ละวัน

ช่วงนี้เขาได้เห็นกับตาตัวเองว่าชีจินคิดเนื้อเพลง ลองร้องทำนอง ได้เห็นทุกคำร้องและทุกทำนองที่ออกมาจากปลายปากกาของชีจิน ความรู้สึกตื่นตะลึงในใจบรรยายไม่ถูก แถมยังรู้สึกพึงพอใจเป็นพิเศษ

ชีจินเหนื่อยจากการแต่งเพลง จึงเอื้อมมือไปหยิบน้ำดื่ม

พอเธอเพิ่งยื่นมือออกไป เหยาเจียหงก็ส่งแก้วน้ำให้ทันที