บทที่ 216 ผู้อำนวยการสร้างมารับด้วยตัวเอง

แต่เธอก็ไม่สามารถดึงตัวชีจินกลับมาได้ ทำให้เธอรู้สึกอัดอั้นตันใจ

เหวิ่นหย่งเหว่ยได้แต่มองชีจินและฝูซิ่วหยวนเดินจากไป

กลางดึก ฝูซิ่วหยวนยังคงจมอยู่ในความสุขที่ภรรยาชวนไปดูหนัง เขาลุกขึ้นนั่งในชุดนอน โดยไม่ปลุกชีจินให้ตื่น

เขาเดินไปที่ห้องทำงาน นั่งที่โต๊ะ เมื่อนึกถึงทุกช่วงเวลาของค่ำคืนนี้ ความอ่อนโยนในแววตาของเขาก็ขับไล่ความเย็นชาบนใบหน้าออกไปจนหมด