เสียงของลี่เล่าเย่อจื่อดังมา "เป็นชีจินใช่ไหม?"
"ใช่ค่ะ" ชีจินตอบเสียงเบา ผ่านคลื่นไฟฟ้าและกาลเวลา เธอได้ยินเสียงที่แฝงความรู้สึกผิดและชราภาพของลี่เล่าเย่อจื่อ
หัวใจของเธอ อ่อนยวบลงในทันที
เธอคิดว่าตัวเองจะไม่อ่อนโยนกับใครเลย แต่ความจริงแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่เธอใส่ใจ หัวใจก็ยังคงอ่อนโยนเสมอ
"ชีจิน คุณปู่เองนะ หนูสบายดีไหม?" น้ำเสียงของลี่เล่าเย่อจื่อสะอื้นเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่ากำลังกังวลว่าชีจินจะรับสายหรือไม่