เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม เธอได้ยินชื่อของตัวเอง ยื่นมือไปหยิบไมโครโฟนแล้วเดินขึ้นไปบนเวที
เสียงตะโกนดังกึกก้องมาจากด้านล่างเวที: "ชีจิน! ชีจิน! ชีจิน!"
ชีจินยิ้มมุมปาก เมื่อไฟสปอตไลท์ส่องมาที่ตัวเธอ ด้านล่างเวทียิ่งเดือดดาลมากขึ้น
เธอจับจังหวะได้พอดี เริ่มร้องเพลง
เสียงอันทรงพลังและสดใสแหวกอากาศเป็นทาง
เสียงไพเราะแทรกซึมเข้าสู่หูของทุกคน ราวกับกระแสไฟฟ้าที่ทำให้รู้สึกชา