โดยเฉพาะยู่รุ่ยหลิน การออกแบบของเขาก็เหมือนกับที่ชูหลิงเคยทำมาก่อน เมื่อชูหลิงสวมใส่ก็ดูหล่อ แต่ก็แค่หล่อเท่านั้น ไม่มีเอกลักษณ์หรือจุดเด่นอะไร ก็เหมือนกับที่เคยเป็นมา
ในฐานะนักออกแบบ การออกแบบของเขาไม่ได้ดึงจุดเด่นของชูหลิงออกมาเลย
ถ้าไม่มีอวี่กวนหนาน ทุกคนก็คงไม่ได้สังเกตเห็นจุดนี้ รู้แค่ว่าชูหลิงหล่อก็พอแล้ว
เมื่อมีอวี่กวนหนานมาเปรียบเทียบ ความแตกต่างระหว่างความเป็นเลิศกับอัจฉริยะเทียบกับความธรรมดา ความจืดชืดก็ปรากฏชัดขึ้นมาทันที