ฟู่เหอเยินสวมชุดประเพณีสีแดงสด ลวดลายสีทองบนตัวเสื้อส่องประกายแวววาว ทำให้เธอดูสง่างามเหนือธรรมดา รูปร่างสูงโปร่งของเธอยิ่งเพิ่มความงดงามให้กับชุดนี้
เธอไม่ได้มีนิสัยและหน้าตาที่อ่อนหวาน จึงเหมาะกับความสง่างามเช่นนี้มากกว่า
ขณะที่เธอเดินลงมา ชินสือเหนียนที่กำลังดื่มชากับแขกอยู่นั้น ดวงตาเป็นประกายขึ้นมา
ฝานเสี่ยวจือบีบฝ่ามือตัวเองเบาๆ "ทำไมพี่สะใภ้ไม่ใส่ชุดที่ฉันส่งให้คะ? แต่ชุดนี้ก็สวยมากเหมือนกัน ที่ฉันส่งให้คงสู้ไม่ได้"