บทที่ 54 อยู่คนเดียว

ตอนที่ 54 อยู่คนเดียว

เคยเห็นคนคลึงแป้ง คลึงแผ่นเกี๊ยว แต่คลึงเนื้อ...เขาเพิ่งเห็นเป็นครั้งแรก

“หืม? ยังไม่นอนหรือ”

ซูเสียวเสี่ยวเงยหน้าขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจมอง เห็นเว่ยถิงที่ยืนอึ้งอยู่ตรงประตู

เว่ยถิงเก็บสีหน้าอย่างไร้ร่องรอยแล้วเดินเข้าไปพร้อมไม้เท้า “หิวเล็กน้อย”

ซูเสียวเสี่ยว ‘อ้อ’ หนึ่งครั้ง ไม่ได้สงสัยอะไร “เจ้ามาก็ดี ช่วยเติมฟืนให้ข้าหน่อย”