บทที่ 97 ฟาดน่วม

ตอนที่ 97 ฟาดน่วม

ชายแผลเป็นขมวดคิ้ว

ผู้ชายคนนี้มาจากไหน

เมื่อครู่เขาขว้างไม้นวดแป้งหรือ ถึงอยู่ไกลแต่แม่นขนาดนี้เชียวรึ!

เป็นผู้ฝึกวิทยายุทธรึ

เขาถือฆ่าสับหมูอยู่ในมือรึ นี่มันอาวุธอะไรของมัน

การมาของพ่อซูทำให้ซูเอ้อร์โก่วร้องหงิงๆ “ท่านพ่อๆๆ! ท่านพ่อมาแล้ว!”

ซูเฉิงเดินผ่านซูเอ้อร์โก่วไป

นักเลงตัวเล็กที่ทับซูเอ้อร์โก่วอยู่ ฮาโหล?

ซูเฉิงพยุงลูกสาวร่างท้วมที่ล้มลงบนพื้นขึ้นมา สีหน้าท่าทางเปลี่ยนทันที พูดอย่างรักใคร่เป็นห่วงว่า “ลูกสาวข้า เจ้าไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่”