บทที่ 109 เตียงเดียวกัน

ตอนที่ 109 เตียงเดียวกัน

พวกเขากลิ้งไปกลิ้งมาสองสามรอบ หัวน้อยๆ ของพวกเขาไปถูไถตัวซูเสียวเสี่ยวอยู่บ้าง แต่ก็เบามาก ไม่รบกวนการเขียนอักษรของนาง

ซูเสียวเสี่ยวรู้สึกขำ

นางรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแท่นชาร์จแบตโดยไม่ทราบสาเหตุ เจ้าตัวน้อยทั้งสามแค่มาถูๆ ก็สามารถใช้งานแบตเตอรี่ต่อไปได้

เมื่อซูเสียวเสี่ยวคัดคำสุดท้ายเสร็จก็ผ่านไปครึ่งชั่วยามแล้ว

ซูเอ้อร์โก่วเข้านอนแต่หัวค่ำทั้งตดทั้งกรน เด็กน้อยทั้งสามก็แบตหมดเช่นกันและผล็อยหลับกันไปคนละทิศคนละทาง