บทที่ 216 พรสวรรค์ของเสียวหู่

ตอนที่ 216 พรสวรรค์ของเสียวหู่

ซูเสียวเสี่ยวไปที่ครัวเพื่อทำอาหาร

ซูเอ้อร์โก่วไปส่งสินค้า ไปส่งมาวันหนึ่งแล้วก็ยังไม่กลับ ไม่รู้ว่าส่งไปถึงวังหลวงแล้วหรือไม่

เจ้าก้อนน้อยทั้งสามเองก็ไม่อยู่

วันนี้ต้าหู่ไม่ได้ไปฟังเพลงโดยพลการ เขายังพาน้องชายอีกสองคนติดไปด้วย

เสียวหู่เข้ามาในห้อง

เขารู้ว่าต้องถอดรองเท้าเล็กๆ นี่ออกก่อน

เมื่อเดินเตาะแตะเข้ามาในห้อง เขามองไปยังชายร่างผอมบางนั่งชันเข่าอยู่บนเบาะ เอ่ยเรียกอีกฝ่ายว่าท่านลุงอย่างสุภาพแล้วเอียงศีรษะชี้ไปที่ของตรงหน้าพลางเอ่ยถาม “นิคืออะไย”