偏方方 (เพียนฟางฟาง)

นิยายโรแมนติก คอเมดี้ ผู้เขียนเดียวกับหม่ามี๊ตัวร้ายกับเสนาบดีตื๊อรัก!
ซูเสียวเสี่ยว แพทย์ทหารควบทหารซุ่มยิงมือหนึ่งจากโลกปัจจุบันทะลุมิติมาเข้าร่างหญิงชนบทร่างอ้วนที่โง่เขลาไม่รู้หนังสือ
อารมณ์ร้าย เอาแต่ใจ วันๆ เอาแต่ทำตัวเป็นอันธพาลรีดไถเงินคนอื่นอย่าง ซูต้ายา
เพราะชื่อเสียงอันเลวร้ายทำให้แม้จะอายุสิบหกแล้วแต่กลับไม่มีใครยอมมาสู่ขอ
แม้เอาเงินเป็นสินสอดให้ชายหนุ่มแต่งเข้าบ้าน เจ้าบ่าวก็ยังเบี้ยวหนีไปวันงานแต่ง
ร้อนถึงพ่อและน้องชายอันธพาลไปไล่จับผู้ชายเพื่อมาแต่งงานกับนาง
จับไปจับมาดันจับได้ชายหนุ่มบาดเจ็บพร้อมลูกน้อยสามคนกลับมาได้
คือ…ท่านพ่อ คนที่ท่านจับมานั้นถูกต้องแล้วใช่หรือไม่?
หลังจากนั้นเรื่องราวอลเวงก็เริ่มขึ้น ซูเสียวเสี่ยวต้องรักษาอาการบาดเจ็บของสามีในนาม
ลดความอ้วน ดูแลเด็กน้อยทั้งสามพร้อมปรับฐานะของครอบครัวให้ดีขึ้น
อีกทั้งฐานะของสามีในนามก็น่าสงสัยเหลือทน เพราะดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ใช่คนธรรมดาๆ นี่สิ…
“ข่าวดีคือเจ้าไม่ต้องคลอดลูกแล้ว! เพราะลูกเขยคลอดให้เจ้าแล้วอย่างไรล่ะ!” 
“จับหนึ่งคนแต่ได้สาม น่าตื่นเต้นใช่หรือไม่ คาดไม่ถึงใช่หรือไม่”

ท่านแม่ทัพ ฮูหยินเรียกท่านไปทำนา

เว่ยถิงประคองซูเสียวเสี่ยวที่ ‘เมาเรือ’ ขึ้นมาบนเรือ


ทั้งคู่นั่งที่ริมหน้าต่างของห้องปีกข้าง


เถ้าแก่เจ้าของเรือยิ้มพลางยกน้ำชามาให้ เขาเอ่ยกับเว่ยถิงว่า “ยามนี้ปลากะพงขาวกำลังอ้วนได้ที่เลย ทั้งสองท่านมาได้พอดีนัก เมื่อเช้ามีปลากะพงขาวมาส่งสองตัวใหญ่ๆ ทีเดียว”


“ปลากะพงขาวเป็นอาหารขึ้นชื่อของร้านเขาเลย” เว่ยถิงวางน้ำชาที่กรองเรียบร้อยไว้ข้างมือน้อยๆ ของซูเสียวเสี่ยวแล้วหยิบถ้วยชาของซูเสียวเสี่ยวมาวางไว้หน้าตัวเองแทน “แบบนึ่งอร่อยที่สุด ตุ๋นน้ำแกงก็ไม่เลว”


บทที่ 224 ปรีดา