บทที่ 327 ร่วมเรียงเคียงหมอน

ตอนที่ 327 ร่วมเรียงเคียงหมอน

เว่ยถิงจุดตะเกียงขึ้น แสงสลัวสาดส่องใบหน้าของทั้งสองให้เดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่าง

ภายในห้องเงียบงันไร้เสียง

ไป๋ซีเหอหลุบตาลง สีหน้าเรียบนิ่งระคนเย็นชา

ซูเสียวเสี่ยวไม่ได้เร่งเร้านาง แต่ก็ไม่ได้รอนานเช่นกัน

ไป๋ซีเหอเอ่ยขึ้นเสียงเบาว่า “ข้ากับหนานหยางอ๋องไม่มีอะไรต่อกัน ไม่ว่าพวกเจ้าจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม”

ภายในห้องเงียบเป็นเป่าสาก