บทที่ 375 แม่ลูก

ตอนที่ 375 แม่ลูก

ยามย่ำค่ำ เมืองหลวงมีฝนฤดูสารทตกพรำๆ

ตอนเว่ยถิงออกจากบ้านมาไม่ได้พกร่ม เสื้อผ้าจึงเปียกฝนชุ่มไปหมด เขากอดตะกร้าใบน้อยไว้ในอ้อมอก ใช้แขนเสื้อกว้างคลุมไว้อย่างแน่นหนา

“นายน้อย ท่านกลับมาแล้วหรือ”

บ่าวรับใช้เฝ้าประตูกำลังจะคำนับให้ เว่ยถิงก็ฝีเท้าเร่งร้อนเดินตัดหน้าเขาไปเสียแล้ว

บ่าวรับใช้มึนงงไปหมด ไม่รู้ฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้จึงได้กระจ่างแจ้งทันที