บทที่ 402 ตัวตนของจ้าวนิกาย

ตอนที่ 402 ตัวตนของจ้าวนิกาย

เว่ยถิงเอ่ยนิ่งๆ ว่า “เถ้าแก่หลิน จะคุยก็คุยสิ เหตุใดต้องจ้องคนของข้าด้วย”

คำว่า ‘คน’ คำนี้ค่อนข้างชวนให้คิดลึกทีเดียว

เถ้าแก่หลินนึกว่าเขาหมายถึงคนรับใช้จึงแย้มยิ้มเอ่ยว่า “เมื่อก่อนกัวตั้วจู่มาคนเดียวตลอด ข้ามันรู้น้อยเห็นน้อยจึงเห็นเรื่องธรรมดาเป็นเรื่องน่าประหลาดใจ ลงโทษข้าหนึ่งจอกแล้วกันขอรับ”

เขาเอ่ยพลางชูจอกสุราขึ้นตรงหน้าแล้วดื่มรวดเดียวหมด