บทที่ 387 ช่วยชีวิตยามวิกาล

ตอนที่ 387 ช่วยชีวิตยามวิกาล

ซูเสียวเสี่ยวรับเด็กมา “จุดไฟที! ตะบันไฟอยู่บนโต๊ะ!”

บุรุษอาภรณ์ขาวสวมหมวกสานรีบจุดตะเกียงน้ำมันแล้วปรับไส้ตะเกียงให้สว่างถึงขีดสุด

ซูเสียวเสี่ยวไม่มีเวลามาสนใจว่าตัวเองสวมเพียงชุดนอนตัวเดียว รีบอุ้มเว่ยซีเย่ว์ที่ชักกระตุกมา

“ลูกสาว!”

ซูเฉิงถือมีดอีโต้วิ่งพรวดพราดเข้ามา

ซูเสียวเสี่ยวเอ่ยว่า “ท่านพ่อ คนกันเอง เขาพาเด็กมารักษาน่ะ!”