บทที่ 430 สายใยพ่อลูก

ตอนที่ 430 สายใยพ่อลูก

ชั่วขณะที่เห็นเจ้าหนูน้อย แววตาเขาพลันตื่นตระหนกลนลานยิ่ง

เขาตัวสั่น แขนคลายลง ล้มพรวดลงไป

แน่นอนว่าล้มกลับไปฝั่งสำนักดาราศาสตร์

“เสียวหู่ เจ้าทำอะไร”

เอ้อร์หู่เลียถังหูลู่เดินมาหา

เสียวหู่ชี้ไปทางกำแพง “มีท่านลุงคนหนึ่ง ล้มลงไปแล้ว”

“ลุงคนไหน” เอ้อร์หู่เขย่งเท้ามอง

ระดับสูงเพียงนี้ เขาเขย่งอย่างไรก็มองไม่เห็น

เสียวหู่ส่ายหน้า “ไม่ยู้จัก”