บทที่ 451 ลอบสังหารจ้าวนิกาย

ตอนที่ 451 ลอบสังหารจ้าวนิกาย

องค์หญิงฮุ่ยอันเดือดดาลขึ้นมา “นี่! นางไม่รังแกคนเช่นนี้จะได้หรือไม่! ฝึกตอนเช้าก็ไว้หน้าให้นางมากพอแล้ว เย็นมายังจะให้ฝึกอีกรึ ข้าไม่ไปหรอกนะ!”

วังหลวงเป็นที่ที่ยกย่องคนมากความสามารถและเหยียบย่ำคนต่ำต้อย มีโศกนาฎกรรมมากมายที่ร่วงจากพยับเมฆสู่โคลนตมภายในชั่วข้ามคืน

เสียนเฟยมองอาหารหวานคาวบนโต๊ะที่ลดลงอย่างเห็นได้ชัด สีพระพักตร์พลันเย็นเยียบขึ้น “ไอ้พวกสุนัขรับใช้เลือกปฏิบัติ!”