บทที่ 480 ครอบครัวพร้อมพักตร์

ตอนที่ 480 ครอบครัวพร้อมพักตร์

เว่ยลิ่วหลังได้ยินคำว่าพ่อที่แม้แต่ฝันยังมิกล้า ดวงใจพลันอุ่นวาบ น้ำตาแทบจะหลั่งริน

เขามองเจ้าหนูน้อยทั้งสามผู้น่ารักด้วยแววตาวาววาบวูบไหว

อันที่จริงพวกเขาหน้าตาเหมือนแม่มากกว่า ใบหน้ากลมๆ ดวงน้อย ดวงตาสีดำดุจนิล มีดวงตาเมล็ดซิ่งไร้เดียงสาแท้ๆ แต่กลับเจือความเจ้าเล่ห์มีชีวิตชีวาเอาไว้

จู่ๆ เว่ยลิ่วหลังก็รู้สึกว่าความทุกข์ทั้งหลายช่างคุ้มค่านัก เขากลับมาด้วยร่างพิการไม่สมประกอบ เดิมกะจะใช้ชีวิตอยู่ในความมืดไปชั่วชีวิต แต่กลับก้าวไปสู่ดวงตะวันทีละนิด ซ้ำยังได้ยินคำว่าพ่อกับหูตัวเองอีก