บทที่ 511 จับตัวพี่ชาย

ตอนที่ 511 จับตัวพี่ชาย

หมดแรงแล้ว! หมดแรงแล้ว! บินไม่ไหวแล้ว!

แม้กระดิ่งจะเล็กมาก ทว่าสำหรับนกแก้วจินกังแล้วเป็นวัตถุที่ใหญ่มากทีเดียว

ไม่รอให้อู๋หู่ปล่อยกระดิ่งน้อยลงบนมือซูเสียวเสี่ยว มันก็ร่วงลงสนามหญ้าเสียงดังตุ้บ

“อู๋หู่!”

ท่านหญิงน้อยซีจิ้นสงสารจับใจ รีบวิ่งสองสามก้าวไปคว้าตัวมันขึ้นมา

นางมองกระดิ่งบนพื้น ก่อนเอ่ยกับอู๋หู่ว่า “เจ้าคาบกระดิ่งนี้มาทำไม ห้ามแตะต้องกระดิ่งนะ! หากโดนจับได้ เจ้าได้ตายอนาถแน่!”