บทที่ 540 ลูกเสือน้อยเจอหนานหยางอ๋อง

ตอนที่ 540 ลูกเสือน้อยเจอหนานหยางอ๋อง

เว่ยถิงไม่ส่งเสียงใด

นางว่าอย่างไรก็ว่าอย่างนั้นล่ะ นางกลัวขายหน้า เขาเข้าใจ

ซูเสียวเสี่ยวค่อยๆ นอนลงช้าๆ ซ้อนมือวางซ้อนอยู่บนท้องน้อยนุ่มนิ่มของตัวเอง “เอาแต่พอดีๆ นะ ห้ามหักโหมเกินไป”

เดิมทีเว่ยถิงกะว่าจะพูดให้น้อย ทำให้มาก แต่สตรีนางนี้เน้นย้ำขึ้นอีกหน เขาจึงชักจะทนไม่ไหวแล้ว

เขาหันมาหา มองนกยูงน้อยตุ้ยนุ้ยบางคนที่มีท่าทางจริงจังอยู่ท่ามกลางความมืด พลางยิ้มจางๆ “เจ้าแน่ใจหรือว่าจะเอาแต่พอดี ไม่ต้องเข้าไปให้ลึกๆ”