ตอนที่ 560 กำราบหนานหยางอ๋อง
จู่ๆ หนานหยางอ๋องก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ นัยน์เนตรเย็นเยียบดุจน้ำแข็งมองซูเสียวเสี่ยว “เมื่อครู่นี้เจ้าจงใจ?”
ซูเสียวเสี่ยวเอ่ยอย่างใจกว้างว่า “หากท่านหมายถึงเรื่องชวนท่านคุยนั้น ถูกต้อง หม่อมฉันจงใจ เพื่อดึงดูดความสนใจของท่าน ให้ท่านสังเกตเห็นท่านปู่ได้ช้าลง”
หนานหยางอ๋องหรี่ตาลงเล็กน้อย “เจ้ารู้ว่าคืนนี้ข้าจะมา?”
ซูเสียวเสี่ยวยกสองมือขึ้นกอดอก ยักคิ้วเอ่ยว่า “นี่เรียกว่า...หม่อมฉันเดาการตัดสินใจของท่านไว้ล่วงหน้าต่างหาก!”