บทที่ 590 จดจำกันได้

ตอนที่ 590 จดจำกันได้

จูเก๋อชิงตัวแข็งทื่อ ยังคงไม่หันหน้าไป

ลูกกระเดือกเขาขยับไหว ราวกับอยากจะเอื้อนเอ่ยขึ้น

เว่ยถิงมองเขาอย่างดื้อดึง ไม่ปล่อยรายละเอียดใดๆ ของเขาไป ราวกับจะบอกว่าเมื่อครู่นี้แค่หยั่งเชิงดู เช่นนั้นในยามนี้เขากำลังมั่นใจแน่ๆ แล้ว

ก่อนที่พี่รองจะปฏิเสธตน เขาจึงชิงเอ่ยตัดหน้าก่อนหนึ่งก้าว “ข้าจำคนผิดแล้ว ท่านความจำเสื่อม ท่านเป็นหน่วยกล้าตาย ท่านโดนพิษกู่ อยากจะอ้างอันไหน”