บทที่ 48 ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

ตอนที่ 48 ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

แม้ว่านางจะเคยเห็นเพียงหนเดียว แม้วันเวลาทำให้ใบหน้านี้ดูแก่ลงสิบสองปี แต่นางก็จำได้ตั้งแต่แรกเห็น

ค่ำคืนที่สิ้นหวังนั้น นางล้มลงหน้าประตูจวน เงยหน้าขึ้นมาก็เห็นใบหน้านี้แล้ว

ที่แท้พ่อของคุณหนูลั่วคือผู้นำการล้อมสังหารจวนเจิ้นหนานอ๋อง

ขณะนี้ ลั่วเซิงรู้สึกว่าสวรรค์เล่นตลกกับนางครั้งใหญ่

ชายวัยกลางคนนอนหมดสติบนเตียง ใบหน้าซีดเผือด หัวคิ้วขมวดแม่น ไม่ได้ให้ความรู้สึกเลือดเย็นเหมือนค่ำคืนนั้น เป็นเพียงผู้ป่วยที่ไม่อาจช่วยเหลือตนเอง