บทที่ 42 เข่นฆ่า

ตอนที่ 42 เข่นฆ่า

ซิ่วเย่ว์มือสั่น ชาขิงกระเซ็นหกไปครึ่งถ้วย

ท่านอาซิ่วหรือ

นี่ตกลงว่าบังเอิญหรือคุณหนูลั่วรู้ชื่อจริงของนางกันแน่

“ชอบหรือไม่” ลั่วเซิงเอ่ยถามเสียงราบเรียบ

ซิ่วเย่ว์ได้สติกลับคืนมาก็รีบสงบสติอารมณ์ “เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณหนูมอบชื่อให้ ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ชอบ เพียงแต่ข้าใบหน้าอัปลักษณ์ ไม่กล้าใช้คำว่า 'ซิ่ว' นี้”

ลั่วเซิงยิ้ม “ใช้หลักอันวิจิตรเขียนตำรา ใช้พรสวรรค์อันงดงามประคองโวหาร 'ซิ่ว' จึงไม่ใช่เพียงรูปลักษณ์ภายนอก ข้าคิดว่า 'ท่านอาซิ่ว’ นี้เหมาะสมมาก”