บทที่ 107 ผ้าปกปิดความอัปยศฉีกขาด

ตอนที่ 107 ผ้าปกปิดความอัปยศฉีกขาด

สตรีรูปงามท่วงท่าอรชรอ่อนหวานคนหนึ่งเดินออกมา

“ออกมาแล้ว!” เกิดคลื่นความวุ่นวายระลอกหนึ่งในฝูงชน

ใบหน้าของหยางซื่อ ฉางชุนโหวฮูหยินครึ่งหนึ่งฉายแววเคร่งขรึมครึ่งหนึ่งฉายแวววิตก มองปราดเดียวก็เห็นลั่วเซิงทันที

ภายใต้แสงแดด ใบหน้าของเด็กสาวปราศจากความรู้สึก ดวงตาสีเข้มและคางขาวพิสุทธิ์เชิดขึ้นเล็กน้อยทำให้นางดูเปล่งประกายตั้งแต่เส้นผมไปจนถึงชายกระโปรง