บทที่ 112 ตัดใจไม่ลง

ตอนที่ 112 ตัดใจไม่ลง

ห้าพันตำลึงหาใช่เงินจำนวนน้อยสำหรับจวนฉางชุนโหว แม้จะไม่ถึงขั้นทำลายรากฐาน แต่ก็เพียงพอให้สัมผัสได้ถึงความเจ็บปวด

ฉางชุนโหวพาสวี่ชีกลับมาที่จวน ในใจทั้งเจ็บปวดและเดือดดาล รอกระทั่งถึงเวลาพักผ่อนในยามค่ำกับหยางซื่อก็อดระบายโทสะออกมาไม่ได้

“คุณหนูลั่วพาชีเอ๋อร์มาถึงหน้าประตูจวนแล้ว เหตุใดเจ้าไม่ออกไป”

หยางซื่อเองก็อารมณ์ไม่ดีเช่นกัน