ตอนที่ 81 มีฆาตกรสองคน
จูหานซวงเดินกลั้นลมหายใจพยายามก้าวเดินอย่างสง่างามที่สุด นางค่อยๆ เดินไปข้างหน้าเว่ยหาน ย่อเข่าให้เล็กน้อยอย่างเขินอายเจือเกรงกลัว “คารวะท่านอ๋องเจ้าค่ะ”
แก้มที่แดงระเรื่อของหญิงสาวทำให้เว่ยหานอดเหลือบมองลั่วเซิงไม่ได้
เห็นทีความคิดของเขาคงถูกต้อง คุณหนูลั่วต่างจากสตรีทั่วไปจริงๆ
นางเคยทำหลายสิ่ง แต่ไม่เคยเห็นนางหน้าแดงเลย