บทที่ 117 มีเพียงหัวหมูย่าง

ตอนที่ 117 มีเพียงหัวหมูย่าง

ค่ำคืนเหน็บหนาว จันทร์เสี้ยวลอยสูง

ชายฉกรรจ์ผู้หนึ่งมองไปรอบด้านท่าทางลับๆ ล่อๆ

ค่ำคืนเดือนห้าเป็นช่วงเวลาอันดีที่ผู้คนในเมืองหลวงจะได้สนุกสนาน ยิ่งมิต้องกล่าวถึงถนนชิงซิ่งที่แสนจะคึกคักครื้นเครง

บนถนนใหญ่ผู้คนยังคงเดินออกมากันอย่างขวักไขว่ ธงผ้าหอสุราพลิ้วสะบัด

แผงขายแผ่นแป้งกรอบ ไส้กรอกต้ม เกี๊ยวทอด กระทั่งแผงขายบะหมี่เย็นไหซู่ก็ยังมีคนนั่งกันอยู่หนาแน่น