บทที่ 127 พบกันโดยบังเอิญ

ตอนที่ 127 พบกันโดยบังเอิญ

สายฟ้าฟาดพร้อมเสียงอสนีบาตในใจของฮูหยินเสนาบดียิ่งรุนแรงขึ้น แต่ละครั้งกระทบไปถึงขั้วหัวใจ

เปรี้ยง ยี่สิบตำลึง เปรี้ยง สามสิบตำลึง...

ฮูหยินเสนาบดีต้องมองตาแก่ที่เรือนของนางใหม่เสียแล้ว

อาหารราคาแพงขนาดนี้ มีคนเลี้ยงเขาติดต่อกันถึงสองวันเชียวหรือ

คิดไม่ถึงเลยว่านายท่านจะโชคดีนัก

โค่วเอ๋อร์เห็นฮูหยินเสนาบดีนิ่งเงียบไปชั่วขณะก็รีบเอ่ยอย่างเอาใจ “สุราส้มของร้านเราราคาถูกกว่าสุราปกติเจ้าค่ะ กาละยี่สิบตำลึงเงินเท่านั้น”