บทที่ 101 ความรับผิดชอบอันหนักหน่วง

ตอนที่ 101 ความรับผิดชอบอันหนักหน่วง

หญิงสาวที่นั่งตรงข้ามมีสีหน้าสบายๆ น้ำเสียงอ่อนโยน “ท่านอ๋องคงรู้ว่าต้าไป๋ไม่ใช่ห่านที่เลี้ยงไว้กินเนื้อใช่หรือไม่”

“ข้ารู้” เว่ยหานมีลางสังหรณ์ไม่ดี

หญิงสาวยิ้มพูดทีละพยางค์ออกมา “ฉะนั้นไม่ขาย”

เว่ยหานจุกจนพูดอะไรไม่ออก ดื่มชารสขมคำแล้วคำเล่า

แต่ช่วยไม่ได้ ถึงอย่างไรโรคก็ต้องรักษา

“ข้าไม่ปิดบังคุณหนูลั่ว ข้าต้องการห่านขาวตัวนั้นจริงๆ” เว่ยหานถือจอกชา ไตร่ตรองคำพูดก่อนจะพูดว่า “หากเป็นเรื่องเงิน คุยด้วยง่าย”