บทที่ 185 กำเริบ
ตอนที่ 185 กำเริบ
เว่ยเชียงนัยน์ตาขรึมลงทันทีที่ได้ยินคำพูดของชุ่ยหง
ยาที่กินหลังจากปรนนิบัติเขาทุกครั้ง?
“อวี้เหนียง นี่คือยาอะไร” เว่ยเชียงมองสตรีที่สีหน้าขาวซีด ถามด้วยเสียงราบเรียบ
เฉาฮวาคุกเข่าลง เล็บจิกฝ่ามือแน่น
เว่ยเชียงหลุบตามองลำคอยาวระหงของนาง
เปราะบางเช่นนั้น ราวกับแค่บีบเบาๆ ก็หักได้
“คือยาอะไรกันแน่” การที่เฉาฮวาไม่พูดยิ่งทำให้น้ำเสียงเว่ยเชียงเย็นชา