บทที่ 201 ลูกพลัม

ตอนที่ 201 ลูกพลัม

สายตาของเว่ยเชียงหยุดลงที่ใบหน้าของพระชายา

พระชายามีใบหน้ารูปไข่ ถือเป็นคนงาม นิสัยอ่อนโยน บัดนี้ใบหน้ากลับถูกปกปิดด้วยผ้าบางๆชั้นหนึ่ง เผยให้เห็นเพียงดวงตาคู่หนึ่ง

เมื่อรู้สึกตัวว่าถูกมอง แม้พระชายารู้ว่ามีผ้าช่วยปกปิด แต่ยังคงเบือนหน้าหนีด้วยสัญชาติญาณ และหันใบหน้าครึ่งหนึ่งที่ไม่ได้รับบาดเจ็บเข้าหาเขา

เว่ยเชียงย้อนถามด้วยน้ำเสียงสงบ “เหตุใดจึงพาอวี้เสวี่ยนซื่อไปไม่ได้ ข้าจะพานางสนมคนใดไป ต้องได้รับอนุญาตจากพระชายาด้วยหรือ”