บทที่ 236 ระแวดระวัง

ตอนที่ 236 ระแวดระวัง

ลมในป่าหยุดนิ่งจึงยิ่งเงียบสงบกว่าเดิม

แสงจันทร์สุกใสบนฟากฟ้าส่องลงบนน้ำค้างแข็ง

ลั่วเซิงรู้สึกตัวขึ้นมาในอ้อมกอดอบอุ่นแห้งสบาย

เมื่อรู้สึกตัวก็หยุดร่ำไห้ สติสัมปชัญญะกลับคืน

นางผลักชายหนุ่มออกอย่างแน่วแน่ ราวกับอ้อมแขนที่กว้างและอบอุ่นนั้นไม่คู่ควรให้อาลัยอาวรณ์แม้แต่น้อย

“รบกวนท่านอ๋องช่วยข้าฝังพวกนางเอาไว้ด้วยกันหน่อยเจ้าค่ะ”