บทที่ 117 ชีวิตมีความหวัง

ตอนที่ 117 ชีวิตมีความหวัง

ลานเล็กๆ บนภูเขา สอดแทรกด้วยแสงและเงา

ชายหญิงหลายสิบคนนั่งเป็นวงกลมบนเก้าอี้ตัวเล็ก กำลังสานกระสอบป่านในสวน

อย่างน้อยมีกระสอบเชือกป่านหนึ่งหรือสองใบ มากถึงเจ็ดหรือแปดใบวางไว้ที่ข้างเท้าของแต่ละคน กระสอบถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบและมีขนาดเท่ากัน

นั่นเป็นผลงานจากการทำงานแต่เช้าตรู่ของทุกคน

ไม่ว่ามือและเท้าจะเร็วหรือช้าเพียงใด ทุกคนต่างก้มหน้าถักทออย่างตั้งใจ