เสียงอึกทึกดังอยู่ข้างหู มือฉันอ่อนแรง ร่างกายล้มลงอย่างควบคุมไม่ได้ ฟุบลงบนหมอนอิง เสียงร้องไห้ด้วยความน้อยใจยังคงดังไม่หยุด
"อาหวู่ ฉันไม่อยากอยู่กับเขาแล้วจริงๆ เขาทำเกินไปแล้ว ฮือๆๆ..."
"ให้ฉันไปอยู่บ้านเธอดีไหม ในเมื่อเธอยังมีห้องว่างอยู่อีกห้อง เธอยังไม่ได้ปล่อยเช่าใช่ไหม? เธอเคยบอกว่าจะเก็บห้องไว้ให้ฉันนะ โจวเทาคราวนี้ทำเกินไปแล้ว ถึงกับให้ฉันจ่ายเงิน โมโหจะตาย นี่มันไม่ใช่การหลอกเอาเงินฉันหรอกหรือ!"
ขณะที่ได้ยินเสียงบ่นของหลีเซี่ยวเซี่ยว หัวใจฉันก็ปั่นป่วนราวกับคลื่นยักษ์ซัดสาด
เรื่องที่หลีเซี่ยวเซี่ยวพูดถึงนี้ เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อน ตอนที่ฉันถูกแฟนเธอจ้างคนมาฆ่า
เธอรู้จักกับโจวเทาในห้องไลฟ์ โจวเทาให้ทิปเธอเกือบล้านหยวน เธอดีใจจนรีบคว้าโจวเทาเป็นแฟน พอรู้ว่าโจวเทาเป็นลูกเศรษฐี ก็ยิ่งทำเกินไปกว่าเดิม เรียกร้องให้โจวเทาต้องให้ทิปเธอวันละ 5,200 ถึงจะพอใจ
เธอลงเล่นน้ำมาหลายปีแล้ว เพื่อจะล่อปลาตัวใหญ่นี้ จึงแสร้งทำเป็นสาวบริสุทธิ์ และคอยให้ฉันช่วยปิดบังความจริง
ฉันฟังเธอพูดอย่างจริงใจ บอกว่าตัวเองอยากใช้ชีวิตดีๆ และจะมีแค่โจวเทาคนเดียว ฉันถึงได้ตกลงช่วยเธอโกหก
แต่ไม่คิดว่า จะถูกเธอทรยศทีละก้าว ทุกเรื่องที่เธอทนความเหงาไม่ไหวถูกโยนมาให้ฉัน สุดท้ายฉันกลายเป็นตัวร้ายในคำพูดของเธอ เป็นคนที่ทำให้เธอตกต่ำ จนนำไปสู่จุดจบของฉัน
พอนึกถึงเรื่องนี้ ฉันก็รู้สึกคลื่นไส้จนแทบจะด่าออกมา
ตอนนั้นเธอพูดติดปากว่าตัวเองเหงา อยากให้ฉันมาอยู่เป็นเพื่อน ฉันคิดว่าอาชีพของตัวเองอิสระ จะเช่าบ้านที่ไหนก็เหมือนกัน เลยย้ายมาอยู่คอนโดหรูแถวนี้คนเดียว
แล้วก็เพราะเธอร้องไห้บ่อยๆ บอกว่าไม่มีที่ไป เพื่อให้เธอสบายใจ ฉันเลยให้กุญแจเธอไปหนึ่งดอก เก็บห้องว่างไว้ให้ แบกรับค่าเช่าแพงๆ คนเดียว ไม่คิดว่าจะกลายเป็นการนำหมาป่าเข้าบ้าน
ได้ยินหลีเซี่ยวเซี่ยวเรียกอย่างไม่พอใจ: "อาหวู่ ฉันกำลังคุยกับเธออยู่นะ เธอได้ยินไหม?"
ดวงตาฉันวาบไปด้วยแสงมืดมน
ชาตินี้ หลีเซี่ยวเซี่ยวอย่าหวังจะได้เหยียบฉันขึ้นไป ขอให้เธอเป็นหนูในท่อระบายน้ำไปทั้งชีวิตเถอะ!