บทที่ 2 หลังการแก้ไข

ฉันตรวจสอบภาวะเจริญพันธุ์ของตัวเองมานานแล้ว

มันเป็นเคล็ดวิชาลับ

แต่ฉันเกรงใจเจวี๋ยมิง ไม่เคยบอกเขาว่าฉันมีภาวะเจริญพันธุ์สูงมาก แต่เขากลับมีภาวะเจริญพันธุ์เกือบเป็นศูนย์

นี่แหละคือสาเหตุที่แท้จริงที่ไม่สามารถออกไข่มังกรได้

น่าขัน ที่เขากลับมาโทษฉัน

เมื่อเผชิญกับสายตาสงสัยของเหล่าหลงจู่ ฉันก็ก้าวออกไปทันที

"เจวี๋ยมิง ฉันรู้ว่าเธอแค้นที่ฉันไม่อยากอยู่กับเธอ แต่การที่เธอทำแบบนี้กับฉันซึ่งเป็นมังกรตัวเมีย มันเกินไปแล้วนะ!"

"มังกรที่ไม่มีคุณธรรมแบบเธอ ไม่มีใครชอบหรอก"

ทิศทางลมเปลี่ยนอีกครั้ง

"อ๋อ เป็นเพราะฮวาอิงไม่ยอมอยู่กับเจวี๋ยมิงหรอกหรือ?"

"เจวี๋ยมิงช่างขี้งกจริงๆ!"

"ถ้าฉันเป็นฮวาอิง ฉันก็ไม่อยากอยู่กับเจวี๋ยมิงเหมือนกัน!"

เจวี๋ยมิงถึงกับหัวเราะด้วยความโกรธ มองฉันด้วยสายตาอำมหิต

"จริงหรือ? เธอช่างเก่งในการหาข้ออ้างให้ตัวเอง! ถ้าไม่อยู่กับฉัน แล้วจะไปอยู่กับใคร? ฮวาอิง อย่าหลอกตัวเองเลย!"

ฉันแค่นเสียงเย็นชา กวาดตามองไปรอบๆ เหล่าหลงจู่ ทันใดนั้นก็เห็นคนที่ถูกใจ

ฉันวิ่งตึงๆ ไปหาเขา

"นี่แหละคือมังกรที่ฉันอยากอยู่ด้วยจริงๆ!"

"ฉันชอบเขามานานแล้ว!"

ฉันยกมือของมังกรตนหนึ่งขึ้น ประกาศอย่างภาคภูมิใจ

แต่สายตาของทุกคนดูแปลกๆ

"แปลกจริง... ไม่เพียงแต่เจวี๋ยมิงที่ชอบชิงไต้ซึ่งเป็นเฮยมังกร ฮวาอิงก็เลือกเฮยมังกรเหมือนกัน"

ใช่แล้ว

ฉันก็เลือกเฮยมังกร

ฉันจำได้ว่าเขาชื่อไป๋ซู่

เป็นเฮยมังกร แต่กลับต้องใช้ชื่อที่แปลว่าสีขาว

เจวี๋ยมิงหน้าตาบึ้งตึง

แต่สีหน้าเขาเปลี่ยนไปทันที ยิ้มอย่างมีเลศนัย พูดว่า "ฮวาอิง ในเมื่อเธอไม่ยอมรับสิ่งสกปรกที่เธอทำ งั้นเธอจะพนันกับฉันไหม?"

"พนันอะไร?" ฉันแกล้งทำเป็นโกรธที่ถูกหลอก

"พนันว่าใครจะออกไข่มังกรได้ก่อนกัน!" เจวี๋ยมิงพูดอย่างเด็ดขาด

"เดิมพันคือหลงจิงของเรา"

หลงจิง

มังกรทุกตัวมีหลงจิงเป็นของตัวเอง

แทนพลังความสามารถที่แตกต่างกัน

ถ้าสูญเสียหลงจิง เบาสุดก็ตกชั้น หนักสุดก็อาจถึงตาย

เหล่าหลงจู่ที่ยืนดูต่างตกตะลึงที่พวกเราพนันกันใหญ่ขนาดนี้ แต่ฉันทำเป็นถูกยั่วจนต้องรับปากทันที

"ได้ พนันก็พนัน!"

"หวังว่าเธอจะไม่ปฏิเสธถ้าแพ้นะ!"

เจวี๋ยมิงแค่นเสียง จูงมือชิงไต้เดินจากไป

"ฉันไม่มีทางปฏิเสธหรอก เป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะ"

ดวงตาของชิงไต้เต็มไปด้วยแววเขินอาย แนบชิดข้างเจวี๋ยมิง มองเขาราวกับเป็นฮีโร่ของเธอ

แต่เมื่อเธอมองมาที่ฉัน ในดวงตากลับมีแววชัยชนะ

ฉันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึ้ง

เป็นมังกรตัวเมียเหมือนกัน จำเป็นต้องแข่งขันกันขนาดนี้เลยหรือ?

หันไปมองไป๋ซู่ข้างๆ ฉันรู้สึกใจหายวูบ นึกขึ้นได้เรื่องหนึ่ง

"เกือบลืมถามเธอ เธอยินดีที่จะสร้างครอบครัวและมีไข่มังกรกับฉันไหม?"

ฉันรู้สึกกังวลใจเล็กน้อย

คำพูดของเจวี๋ยมิง ก็ส่งผลกระทบต่อเหล่าหลงจู่บ้างเหมือนกัน

แต่ฉันไม่คิดว่าไป๋ซู่จะมองฉันนาน แล้วพยักหน้าอย่างแรง

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยประกายระยิบระยับ ดูมีเสน่ห์ยั่วยวนอยู่หลายส่วน

"ยินดีครับ ขอเพียงพี่สาวไม่รังเกียจที่ผมเป็นแค่เฮยมังกรธรรมดาๆ ก็พอ"

"อย่างอื่นผมฟังพี่สาวทั้งหมด"

โอ้โห

ฉันอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้ว

ไม่คิดว่านี่จะเป็นมังกรเจ้าเล่ห์!