บทที่ 16 (ฉบับปรับปรุง)

ครั้งนี้ไม่มีใครที่ฉันจะผลักออกไปขวางได้ ลู่ ตงเซิง ตัดสินใจทันที คว้าก้อนหินขึ้นมาทุบลงบนศีรษะของ เฉิน ซิ่วเหม่ย

โหดร้ายยิ่งกว่าที่ ลู่ กวงจง ทำกับฉันเสียอีก!

เฉิน ซิ่วเหม่ย ถูกทุบจนมึนงง ไม่ร้องกรีดอีกต่อไป ยังไม่ทันรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ถูก ลู่ ตงเซิง ผลักไปตรงหน้าเสือ

แต่เนื่องจากกล้อง Action Camera อยู่กับ ลู่ กวงจง และทั้ง ลู่ กวงจง กับ ลู่ ตงเซิง รีบวิ่งหนี จึงไม่ได้บันทึกภาพตอนที่ เฉิน ซิ่วเหม่ย ตกเป็นเหยื่อเสือ