เวลาครึ่งปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฉันติดต่อกับคุณนายกู้บ่อยมาก เธอแต่งงานกับจูดี้คนก่อนหน้านั้นแล้ว
ฉันไปร่วมงานแต่งงานด้วย แต่ไม่เห็นกู้เฉิน
เพราะเรียนสายวิทย์ ยุ่งจนหัวหมุน ฉันก็ลืมว่าต้องติดต่อกับกู้เฉิน กู้เฉินก็ไม่ได้ติดต่อกับฉันเช่นกัน
พวกเราสองคน ดูเหมือนจะต้องปล่อยวางกันและกัน
แป๊บเดียวก็ถึงปิดเทอมฤดูร้อนแล้ว
ฉันพาพ่อบุญธรรมกลับไปที่หมู่บ้าน