บทที่ 9

วันที่ไปรับใบปริญญาที่มหาวิทยาลัย จู่ๆ ก็มีเงาร่างหนึ่งพุ่งเข้ามาที่หน้ารถของฉัน

โชคดีที่คนขับรถหยุดทัน

ฉันขมวดคิ้วพลางเลื่อนกระจกลง สิ่งที่เห็นคือใบหน้าของถังเหวินปินที่มีเคราเต็มไปหมด ดวงตาของเขาแดงก่ำ จับขอบหน้าต่างแน่นพลางอ้อนวอน

"ชิงฮวน ผมรู้ตัวแล้วว่าผิด ที่รัก ยกโทษให้ผมเถอะ"

"ผมถูกเหมาอิ๋งอิ๋งยั่วยวนจริงๆ เป็นความผิดของเธอที่คอยยุแยงตะแคงรั่ว คุณยกโทษให้ผมได้ไหม"