บทที่ 12

อากาศเริ่มเย็นลงทีละน้อย

ช่วงนี้ฉิน ซูมาหาฉันเกือบทุกวัน และมักจะนำขนมมาฝากด้วย

แม้แต่วันที่เขาไม่ได้มา ก็ยังส่งคนมาส่งขนมที่ฉันชอบให้อย่างสม่ำเสมอ

หลิว รู้เยียนนั่งอยู่ข้างฉัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความอิจฉา

"หวานเอ๋อ ดูสิองค์ชายใหญ่รักเธอมากแค่ไหน ถ้าสามีในอนาคตของฉันปฏิบัติกับฉันแบบนี้บ้างก็คงดีนะ"

ฉันยิ้มเล็กน้อย แต่ในดวงตากลับไม่มีแววยิ้มแม้แต่น้อย