บทที่ 1

「หวานเอ๋อ เจ้าฟื้นขึ้นมาเสียที ถ้าเจ้ายังไม่ฟื้น ข้าก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว」

เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง สิ่งที่ข้าเห็นคือหลิว รู้เยียนในชุดขาว

ข้ากลับมาเกิดใหม่ในวันที่จมน้ำในอดีต

ข้าเป็นผู้พิชิต เป้าหมายของข้าคือมกุฎราชกุมารที่ถูกขับไล่ ฉิน ซู

จักรพรรดิตอนนี้เป็นคนใจจืด หลังจากใช้ประโยชน์จากตระกูลของอดีตจักรพรรดินีแล้วก็เนรเทศทั้งตระกูล

แม้แต่โอรสองค์เดียวที่อดีตจักรพรรดินีให้กำเนิดมาก็ถูกจักรพรรดิตอนนี้ขับไล่ กลายเป็นคนน่าสงสารในพระราชวัง

ในนิยายต้นฉบับ มกุฎราชกุมารที่ถูกขับไล่เป็นคนเก็บกด และโหดร้าย ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ถึงเป้าหมาย มองชีวิตคนเป็นมดปลวก

สร้างปัญหาให้พระเอกมากมาย สุดท้ายถูกประหารด้วยการถูกม้าห้าตัวฉุดกระชาก!

ส่วนข้า เพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งหนึ่งจึงผูกติดกับระบบ

มันบอกว่าถ้าข้าสามารถพิชิตมกุฎราชกุมารที่ถูกขับไล่ได้ ข้าก็จะมีชีวิตรอด!

ดังนั้น ข้าจึงฆ่าพระเอก ค่อยๆ ช่วยมกุฎราชกุมารที่ถูกขับไล่ขึ้นครองราชย์ และในระหว่างนั้น ข้าก็มอบหัวใจให้เขาไปด้วย

ข้าเคยคิดว่าจะรักษาจิตใจของตัวเองไว้

แต่เขาจะรับดาบแทนข้า จะทำอาหารให้ข้ากินทุกวันเป็นเวลาสิบปี จะปกป้องข้าต่อหน้าทุกคน

รู้ทุกสิ่งที่ข้าชอบ และจะส่งของขวัญให้ข้าในทุกเทศกาล

ดังนั้นในการบอกรักครั้งแล้วครั้งเล่า ข้าก็รู้ตัวว่ากำลังจมดิ่งลงไป

สุดท้าย เขาได้ขึ้นครองราชย์ ค่าความสำเร็จในการพิชิตของข้าก็ถึงขีดสุด

เขาไม่ได้แต่งตั้งข้าเป็นจักรพรรดินี เพราะเขาบอกว่าอยากอยู่กับข้าแค่สองคนไปชั่วชีวิต ไม่อยากให้ขุนนางนินทาข้า

ท้ายที่สุด ถ้าข้าขึ้นเป็นจักรพรรดินีแล้วไม่ยอมให้เขามีสนม พวกขุนนางก็จะต้องว่าข้าขี้หึงแน่!

แต่ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว ที่แท้เขาต้องการมอบตำแหน่งจักรพรรดินีที่บริสุทธิ์ให้หลิว รู้เยียน

ถ้าไม่ใช่เพราะต้องเหยียบบนซากศพของข้า ข้าคงต้องชื่นชมว่านี่มันช่างเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่จริงๆ