บทที่ 13 หลังการแก้ไข

ทุกวันฉันใช้ชีวิตอย่างกระวนกระวายใจ

ในที่สุดจดหมายจากบ้านก็มาถึง

ฉันมองซองจดหมายที่หนาเหมือนเช่นเคย

ความกังวลในใจลดลงครึ่งหนึ่ง

แต่เมื่อเห็นภาพวาดของกู้ หยู่จือ ในชุดทหารที่ดูสง่างาม

น้ำตาของฉันก็ไหลพรั่งพรูราวกับสายฝน

"กู้ หยู่จือ"

"กู้ หยู่จือ ต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่ๆ"

"ภาพวาดนี้เป็นฝีมือของพี่ชาย"

พี่สาวรีบปลอบใจฉัน

"ในจดหมายของพี่ชายไม่ได้พูดถึงเรื่องของท่านอ๋องน้อยเลย"