บทที่ 1 การสอนดาบ

ณ จวนท่านดาบ เมืองบาซุ่ย มณฑลเทียนเหยียน อาณาจักรเทียนจง

"เมิ่งเอ๋อ ท่าดาบของเจ้าควรจะเร็วและคมกริบกว่านี้อีก"

"ดีมาก ท่านี้ดีขึ้นมากแล้ว"

เจี้ยนเมิ่งเอ๋อ หญิงสาวงดงามในชุดขาวบริสุทธิ์ กำลังฝึกฝนวิชาดาบอย่างตั้งใจในลานบ้าน การเคลื่อนไหวของดาบนั้นรวดเร็วยิ่ง และผู้ที่คอยชี้แนะเธออยู่ข้างๆ คือชายหนุ่มในชุดดำ... เจี้ยนอู๋ซวง

ดูจากอายุ ทั้งสองคงอายุราว 15-16 ปี แต่เจี้ยนอู๋ซวงกลับสามารถชี้ข้อบกพร่องในวิชาดาบของเจี้ยนเมิ่งเอ๋อได้อย่างแม่นยำ

เมื่อฝึกวิชาดาบจบ เจี้ยนเมิ่งเอ๋อเก็บดาบแล้วเดินยิ้มเข้าหาเจี้ยนอู๋ซวง

"พี่อู๋ซวง ท่านคิดว่าวิชาดาบของข้าเป็นอย่างไรบ้าง" เจี้ยนเมิ่งเอ๋อถาม

"กระบวนท่าดาบแสงเหนือเน้นความเร็วเป็นสำคัญ หากสามารถฝึกท่าทั้งหมดได้ภายใน 40 ลมหายใจถือว่าบรรลุผลสำเร็จ เจ้าใช้เวลาเพียง 38 ลมหายใจ นับว่าดีมากแล้ว" เจี้ยนอู๋ซวงกล่าว

"นั่นเป็นเพราะพี่อู๋ซวงสอนดี มิเช่นนั้นข้าคงไม่มีทางฝึกวิชาดาบนี้จนบรรลุผลสำเร็จได้ภายในเวลาเพียงสองเดือน" เจี้ยนเมิ่งเอ๋อตอบ

เจี้ยนอู๋ซวงส่ายหน้าเบาๆ

เขารู้ดีว่าแม้การสอนของเขาจะดี แต่สาเหตุสำคัญคือเจี้ยนเมิ่งเอ๋อมีพรสวรรค์ด้านวิชาดาบสูงมาก ในจวนท่านดาบที่เน้นการฝึกฝนวิชาดาบ หากพูดถึงพรสวรรค์แห่งวิถีดาบแล้ว นอกจากตัวเขาแล้ว คนที่มีพรสวรรค์สูงสุดก็คือเจี้ยนเมิ่งเอ๋อ

"พี่อู๋ซวง หากท่านเป็นผู้ใช้กระบวนท่าดาบแสงเหนือ ท่านจะใช้เวลากี่ลมหายใจในการฝึกท่าทั้งหมด สามารถทำได้ภายใน 30 ลมหายใจหรือไม่" เจี้ยนเมิ่งเอ๋อถามขึ้นอย่างกะทันหัน

"30 ลมหายใจ?" เจี้ยนอู๋ซวงยิ้มเบาๆ แต่ไม่พูดอะไร

กระบวนท่าดาบแสงเหนือ หากฝึกได้ภายใน 40 ลมหายใจถือว่าบรรลุผลสำเร็จ แต่สำหรับเขา หากใช้พลังเต็มที่ จะใช้เวลาเพียง 23 ลมหายใจเท่านั้น!

ระดับนี้ถือว่าถึงขั้นสูงสุดแล้ว!

"ด้วยพรสวรรค์ด้านวิชาดาบของพี่อู๋ซวง ท่านคงไม่ต้องใช้เวลาถึง 30 ลมหายใจ น่าเสียดายที่..." เจี้ยนเมิ่งเอ๋อมองเจี้ยนอู๋ซวงด้วยสายตาแปลกๆ

เจี้ยนอู๋ซวงรู้ดีว่าเธอหมายถึงอะไร จึงยิ้มพลางกล่าว "ไม่ต้องกังวล อีกไม่นานข้าก็จะได้เป็นนักรบเต็มตัว"

"อีกไม่นาน?" เจี้ยนเมิ่งเอ๋อไม่เชื่อในใจ เพราะเมื่อสี่ปีก่อนเขาก็พูดแบบนี้

เจี้ยนอู๋ซวง ทายาทสายตรงของจวนท่านดาบ บิดาของเขาเคยเป็นเจ้าแห่งวิหารดาบ และเป็นที่ยอมรับว่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในจวนท่านดาบ เธอเติบโตมาภายใต้การดูแลของบิดาเขา

ด้วยสถานะของบิดาเช่นนี้ ทำให้เขาเกิดมาพร้อมกับความโดดเด่น ในจวนท่านดาบ เขาเป็นหนึ่งในศิษย์รุ่นใหม่ที่มีสถานะสูงส่งที่สุด แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อสี่ปีก่อน ตอนที่เขาอายุสิบสองปี

ในปีนั้น บิดาของเขาออกเดินทางท่องเที่ยว แต่หลังจากนั้นก็หายสาบสูญไป ไม่มีใครรู้ชะตากรรม

และโชคร้ายซ้ำสอง ปีนั้นพอดีเป็นช่วงที่เขาเริ่มฝึกฝนพลังวิญญาณ ก้าวสู่การเป็นนักรบ แต่เขากลับพบว่าไม่ว่าจะพยายามเพียงใด ก็ไม่สามารถรวบรวมพลังวิญญาณได้แม้แต่น้อย

การไม่สามารถรวบรวมพลังวิญญาณได้ เป็นฝันร้ายสำหรับนักรบทุกคน

พึงรู้ไว้ว่า วิถีแห่งนักรบ... ต้องดูดซับปราณวิญญาณแห่งฟ้าดิน รวบรวมเป็นพลังวิญญาณของตน จึงจะเป็นนักรบได้

"คุณหลาน" เจี้ยนอู๋ซวงเรียกออกมา

ชายวัยกลางคนผู้นี้คือบิดาของเจี้ยนเมิ่งเอ๋อ ผู้อาวุโสใหญ่แห่งห้องวิชายุทธโลหิตของจวนท่านดาบ เจี้ยนหลาน

"อู๋ซวง เหนื่อยมากสินะที่ต้องสอนวิชาดาบทั้งวัน" เจี้ยนหลานกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

"ไม่เป็นไรครับ" เจี้ยนอู๋ซวงส่ายหน้า "คุณหลาน ดึกแล้ว ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ"

"ได้" เจี้ยนหลานและเจี้ยนเมิ่งเอ๋อมองส่งเจี้ยนอู๋ซวงจากไป

แต่หลังจากเจี้ยนอู๋ซวงหายลับไปจากสายตาแล้ว แววตาอ่อนโยนของเจี้ยนหลานก็เปลี่ยนไป

"เมิ่งเอ๋อ เป็นอย่างไรบ้าง" เจี้ยนหลานถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

"กระบวนท่าดาบแสงเหนือ ลูกได้บรรลุผลสำเร็จแล้วค่ะ" เจี้ยนเมิ่งเอ๋อตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

"ดีมาก" เจี้ยนหลานกำมือแน่นด้วยความยินดี "เกือบสี่ปีแล้ว เจ้าต้องอยู่กับไอ้หนูนั่นทุกวัน ให้มันสอนวิชาดาบ ทนลำบากมาสี่ปี ในที่สุดก็ได้ผลตอบแทนคุ้มค่า!"

"ฝีมือดาบขั้นยอดเยี่ยมทั้งสิบแปดกระบวนท่าของวิหารดาบ เจ้าได้บรรลุผลสำเร็จทั้งหมดแล้ว ต่อไปก็ถึงเวลาดำเนินแผนของพวกเราแล้ว!"

"ท่านพ่อ ท่านแน่ใจหรือว่าเราควรทำเช่นนี้" เจี้ยนเมิ่งเอ๋อขมวดคิ้ว แต่แววตายังเย็นชาไร้ความเมตตา

"ผู้ที่จะทำการใหญ่ ย่อมไม่ติดอยู่กับเรื่องเล็กน้อย" เจี้ยนหลานสายตาเย็นชา "ทุกอย่าง ขึ้นอยู่กับพรุ่งนี้แล้ว!"

เจี้ยนอู๋ซวงกลับมาถึงลานพักของตน หลังจากกินอาหารเล็กน้อย ก็นั่งขัดสมาธิบนเตียง

"วันนี้ฉันบอกเมิ่งเอ๋อว่าอีกไม่นานฉันจะได้เป็นนักรบที่แท้จริง แต่เธอกลับไม่เชื่อ" เจี้ยนอู๋ซวงยิ้ม มือขวาลูบท้องน้อยโดยไม่รู้ตัว

ในท้องของเขามีลูกแก้วศิลาเทาขนาดเท่ากำปั้นทารกอยู่ ลูกแก้วศิลาเทานี้อยู่ในร่างของเจี้ยนอู๋ซวงตั้งแต่เกิด ไม่ทราบที่มา

แต่ลูกแก้วศิลาเทานี้คือต้นเหตุที่ทำให้เจี้ยนอู๋ซวงไม่สามารถเป็นนักรบได้

คนอื่นรู้แต่เพียงว่าเขาเจี้ยนอู๋ซวงเป็นคนไร้ค่าที่แม้แต่พลังวิญญาณสักนิดก็ไม่สามารถรวบรวมได้ แต่ความจริงมีเพียงเขาที่รู้ว่า เขาไม่ใช่คนที่ไม่สามารถรวบรวมพลังวิญญาณ ตรงกันข้าม เส้นลมปราณทั้ง 108 เส้นในร่างกายของเขาเปิดหมดแล้ว การรวบรวมพลังวิญญาณเป็นเรื่องง่ายมาก

แต่ทุกครั้งที่ฝึกฝน พลังวิญญาณแห่งฟ้าดินที่ร่างกายเขาดูดซับเข้ามา ไม่มีโอกาสที่จะรวมตัวกลายเป็นพลังวิญญาณของตัวเอง ก็ถูกลูกแก้วศิลาเทาในท้องของเขากลืนกินไปหมดแล้ว

พูดง่ายๆ คือพลังวิญญาณแห่งฟ้าดินที่เขาดูดซับจากภายนอกทุกครั้งที่ฝึกฝน ล้วนกลายเป็นอาหารของลูกแก้วศิลาเทา และเมื่อลูกแก้วศิลาเทากลืนกิน เจี้ยนอู๋ซวงก็พบว่าลูกแก้วศิลาเทานี้ไม่ได้ไร้ขีดจำกัด แต่เหมือนภาชนะใบหนึ่ง

สี่ปีมานี้ เขาฝึกฝนทุกวัน พยายามดูดซับพลังวิญญาณแห่งฟ้าดินจากภายนอก เพื่อต้องการให้ลูกแก้วศิลาเทาอิ่มตัวเร็วๆ เมื่อมันอิ่มตัว ลูกแก้วศิลาเทาก็จะไม่กลืนกินพลังวิญญาณแห่งฟ้าดินที่เขาดูดซับจากภายนอกอีก เขาก็จะสามารถรวบรวมพลังวิญญาณและกลายเป็นนักรบได้

และเมื่อวานเขาพบว่าลูกแก้วศิลาเทาถึงจุดอิ่มตัวแล้ว เพียงต้องการเวลาฝึกฝนอีกหนึ่งวัน นั่นคือวันนี้ ลูกแก้วศิลาเทาก็จะถึงขีดจำกัดที่แท้จริง และเขาก็จะสามารถรวบรวมพลังวิญญาณได้อีกครั้ง!

"เริ่มกันเถอะ" เจี้ยนอู๋ซวงรู้สึกตื่นเต้นในใจ จึงเริ่มการฝึกฝนประจำวันทันที

เป็นไปตามที่เขาคาดไว้ ลูกแก้วศิลาเทาในร่างกายยังคงกลืนกินพลังวิญญาณแห่งฟ้าดินที่เขาดูดซับจากภายนอกอย่างไร้ความปรานี แต่เมื่อกลืนกินไปเรื่อยๆ ในที่สุดลูกแก้วศิลาเทาก็ถึงขีดจำกัดที่รับได้

อื้อ~~~

ลูกแก้วศิลาเทาเริ่มหมุนในร่างกายเขาอย่างกะทันหัน และความเร็วในการหมุนก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับการหมุน ขนาดของลูกแก้วศิลาเทาก็ค่อยๆ เล็กลงอย่างเห็นได้ชัด

เพียงชั่วครู่ ลูกแก้วศิลาเทาที่อยู่ในร่างของเจี้ยนอู๋ซวงมาตลอดก็หายไปอย่างสิ้นเชิง

"หายไปแล้ว ลูกแก้วนี้หายไปแล้ว?" เจี้ยนอู๋ซวงดวงตาเปล่งประกายด้วยความยินดี แต่ในวินาถัดมาเจี้ยนอู๋ซวงก็ตาเบิกกว้างอย่างกะทันหัน

ข้อมูลมหาศาลไหลเข้าสู่สมองของเขาโดยไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ

"คัมภีร์สร้างความยิ่งใหญ่แห่งสวรรค์!"

"ช่วงชิงพลังสรรค์สร้างจากฟ้าดิน สร้างวิชายุทธ์อันไร้เทียมทาน!"

ปล. นิยายเรื่องใหม่เริ่มต้นด้วยการอัพเดตวันละสามตอน ตอนแรกตอนเที่ยง สองตอนหลังตอนสองทุ่มพร้อมกัน หลังจากช่วงเปิดตัวผ่านไปจะเพิ่มความถี่ในการอัพเดตเป็นวันละสี่หรือห้าตอน ผมเคยจบเรื่อง "เกิดใหม่ในฐานะอสูรเทพ" และอีกสองเรื่องมาแล้ว รับประกันความน่าเชื่อถือ รับรองว่าจะไม่ทิ้งงาน ไม่เลื่อนอัพเดต ไม่ทิ้งค้าง ไม่จบแบบไม่สมบูรณ์ และเรื่องนี้จะมีความยาวเกินสี่ล้านตัวอักษรแน่นอน ขอให้ทุกคนอ่านและติดตามอย่างสบายใจ!