บทที่ 47 วังมังกร

หลังจากที่ถูกเจี้ยนเมิ่งเอ๋อหักหลังและถูกตึกหยกเลือดไล่ล่าอย่างบ้าคลั่ง เจี้ยนอู๋ซวงได้สลัดทิ้งความไร้เดียงสาและความซื่อในอดีตไปแล้ว ยิ่งไม่มีทางเป็นคนหัวรั้นที่ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดินอีกต่อไป

เขารู้ว่าเมื่อไหร่ควรอดทนและเมื่อไหร่ควรต่ำต้อย

เช่นการประลองกับตงฟางหยูครั้งนี้ ถ้าแพ้ก็แค่เสียหน้านิดหน่อย แต่ถ้าชนะ ตอนนี้คนที่ทุกคนจับตามองก็จะเป็นเขา ซึ่งโอกาสที่ตัวตนที่แท้จริงจะถูกเปิดเผยก็จะมากขึ้นหลายเท่านัก