บทที่ 162 ขั้นกึ่งหยินหยาง

แม้จะเป็นการแทงหอกท่าเดียวกัน แต่เมื่อหอกปะทะกับดาบสามสังหารจริงๆ เจี้ยนอู๋ซวงรู้สึกถึงพลังมหาศาลที่ส่งผ่านมาจากมือ ทำให้แขนของเขาชาไปชั่วขณะ และร่างกายก็ต้องถอยกรูดออกไปอย่างทุลักทุเล

ร่างของเจี้ยนอู๋ซวงพุ่งชนต้นไม้ใหญ่ด้านหลังอีกครั้ง คราวนี้ถึงกับหักต้นไม้ไปสามต้นก่อนจะหยุดลงได้

เจี้ยนอู๋ซวงขมวดคิ้ว เลือดลมในร่างปั่นป่วนเล็กน้อย

"พลัง ทำไมถึงเพิ่มขึ้นมากมายขนาดนี้?" เจี้ยนอู๋ซวงเงยหน้ามองโอวยางหาวเทียนอีกครั้ง และตอนนี้พลังวิญญาณที่แผ่ออกมาจากร่างของอีกฝ่ายก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้