บทที่ 456 เจี้ยนอู๋ซวงลงมือ

ในขณะที่เจ้าแคว้นผู้ทรงพลังจากทั้งสองฝ่ายกำลังสู้รบกันอย่างบ้าคลั่ง เจี้ยนอู๋ซวงกลับยืนอยู่ที่ชายขอบสนามรบตลอดเวลา ไม่เคยลงมือแม้แต่ครั้งเดียว

แม้ว่าเจ้าแคว้นที่กำลังต่อสู้กันจะสังเกตเห็นการมีอยู่ของเขา แต่เมื่อพวกเขาเห็นว่าเขาเป็นเพียงผู้อยู่ในดินแดนเซียนเท่านั้น ก็ไม่มีใครสนใจเขา

"เจ้าแคว้นมากมายต่อสู้กันเช่นนี้ แสดงวิชาที่หลากหลายจริงๆ ช่างเป็นภาพที่หาดูได้ยากนัก" เจี้ยนอู๋ซวงยิ้มบางๆ