บทที่ 527 เงาสิ้นสุด

ยามค่ำคืน บนเนินเขาไร้ชื่อแห่งหนึ่งในเทียนจี้ชานม่าย

ภายใต้แสงจันทร์เลือนลาง เจี้ยนอู๋ซวงในชุดคลุมสีดำกำลังถือดาบยาว ยืนอยู่ที่นั่นเพียงลำพัง ดวงตาหรี่ปิดเล็กน้อย

รอบข้างเงียบสงบ

สายลมเย็นพัดผ่านมา ทำให้รู้สึกสดชื่น และเจี้ยนอู๋ซวงที่หรี่ตาอยู่ตลอด ในที่สุดก็ลืมตาขึ้น

ในขณะที่เขาลืมตา ฉัว!

เงาดาบสายหนึ่งพุ่งผ่านท้องฟ้าดารามืดมิดนี้

เงาดาบนี้เงียบไร้เสียง แต่กลับแฝงไว้ด้วยอารมณ์พิเศษ