บทที่ 212: เซวถู

"พรวด..."

มู่หลงปาที่ถูกชายชุดดำแทงหัวใจด้วยกริช พลันพ่นเลือดออกมาคำหนึ่ง

เลือดหยดจากปากของเขา

แล้วไหลลงตามเสื้อผ้า หยดลงบนพื้น

ซี้...ซี้...ซี้...

เลือดที่ไหลผ่านเสื้อผ้า ทำให้เสื้อผ้าถูกกัดกร่อนในทันที

แม้แต่พื้นที่แข็งแกร่งก็ถูกกัดกร่อนเป็นรูเล็กๆ

บนกริชมีพิษ ผ่านหัวใจของมู่หลงปา แพร่กระจายไปทั่วเลือดในร่างกาย

พิษร้ายที่ถูกเจือจางด้วยเลือด ยังมีฤทธิ์กัดกร่อนรุนแรงถึงเพียงนี้